همانندامواج كه به شنزارساحل راه ميجويند
دقايق عمرمانيزبه سوي فرجام خويش راه مييابند
دقيقه هابه يكديكرجاي ميسپارند
ودركشاكشيپياپي ازيكديگر پيشي ميجويند
ولادت كه روزي ازجنس گوهرنوربود
به سوي بلوغ ميخزدوآنگاه كه تاج برسر نهادند
خسوف هاي كژخيم شكوهش رابه ستيز برميخيزند
*ويليام شكسپير*
|